Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
buğanax — I (Qazax) çayda əmələ gələn burulğan II (Çənbərək) burula burula əsən külək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gicəvar — (Bakı) 1. istiqaməti bəlli olmayan külək 2. burulğan. – Bı dəfə də:zdə çiməndə gicəvardan gücnən qutardım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gico: — (Əli Bayramlı, Kürdəmir, Şamaxı) burulğan. – Geçmə, gico:du, batarsan (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
quytun — (Qazax) burulğan. – Üzüf çox uzağe:tmə, quytuna tüşərsən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lonğor — (Balakən) burulğan. – Çayda az qaldım lonğora düşəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məndo — (Zərdab) burulğan. – Kür çayında çoxlu məndo var; – Gəmi məndoya düşmüşdü, az qaldı qırılıf ölək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ulum — I (Meğri, Zəngilan) bax ulım. – Hova qərələn kimi Norrıx şamının ulumunnan keçeyəm (Meğri) ◊ Ulum düşməx’ (Zəngilan) – dayaz yer əmələ gəlmək. – İlğınnıxdan yuxarı, çayda yaxşı bir ulum düşüb II (Cəlilabad) 1. çayın dərin yeri 2. burulğan. –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
uydurum — I (İmişli) səfeh, ağılsız. – Bu gedə uydurumdu, ona baş qoşma II (İmişli) 1. çayın dərin yeri 2. burulğan. – Əyə, uşağ uyduruma düşər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
girdab — f. 1) burulğan, su burulğanı; 2) m. təhlükəli yer, xatalı yer; 3) m. əziyyət, çətinlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vərtə — ə. 1) uçurum, uçqun; 2) burulğan; 3) fahişəxana; 4) m. təhlükəli, qorxulu yer … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
